Έχει μεγαλύτερη σημασία η αφορμή ή το αποτέλεσμα;
Ξαφνικά, όλοι όσοι στεκόντουσαν μπροστά από τις τηλεοράσεις τους, φώναξαν «ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΛΛΛ» και τα πάντα πάγωσαν. Όλοι ακίνητοι!
Στην μαγική αυτή στιγμή της απόλυτης ένωσης με όλους τους Έλληνες, σε αυτή την έκρηξη Φωτός, ανατριχιάσαμε, βγάλαμε κραυγές περηφάνιας και απόλυτης ευτυχίας.
Και μετά οι αναπνοές σταμάτησαν για λίγο.
Οι οθόνες τότε μαύρισαν και άρχισαν να ρουφάνε με γλοιώδη, σιχαμένο θόρυβο όλη την Εθνική μας μαυρίλα.Την απογοήτευση.
Την πεποίθηση μας πως οι άλλοι φταίνε για όλα, τον καταπιεσμένο φόβο και την οργή μας.Το άγχος και την δειλία μας.
Ρουφάγανε και ρουφάγανε την γλίτσα του εγωισμού τόσων εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων μέχρι που...χαμόγελα άρχισαν να σχηματίζονται στα πρόσωπα των Ελλήνων.
Για την επόμενη ακριβώς νανοστιγμή θυμήθηκαν την καταγωγή τους.
Την θέση τους στον πλανήτη.Το σχέδιο που είχε η Πηγή για αυτό τον λαό.
Την εξάπλωση του Φωτός.
Η στιγμή πέρασε, έβγαλαν τις παντόφλες και ξάπλωσαν να ονειρευτούν πως θα ξανανοιώσουν περήφανοι...
Για αυτά που θα αφήσουν στα παιδιά τους. (Μην κλαις, σε αγαπάω)
